Nasz Kościół        Historia

Wybudowany został z cegły na zaprawie wapiennej i jest obustronnie tynkowany.
Bryła budynku składa się z jednonawowej części głównej nakrytej dachem dwuspadowym pokrytym blachą.
Na kalenicy dachu od strony wschodniej znajduje się sygnaturka nakryta hełmem cebulastym z latarnią.
Od wschodu do nawy przylega węższe, prostokątne, zamknięte półkoliście prezbiterium, nakryte dachem dwuspadowym.
W narożach zachodniej części nawy znajdują się dwie oparte na planie ośmiokąta dwukon­dygnacyjne wieże nakryte półkolistymi hełmami z latarniami.
W rogu między prezbiterium i nawą od strony północnej znajduje się skarbczyk, kryty dachem trzyspadowym.
Od południowej strony zlokalizowana jest zakrystia i kruchta kryta dachem dwupołaciowym.
Do środkowej części nawy od strony północnej przylega kaplica prostokątna zamknięta półkoliście i nakryta ośmioboczną kopułą cebulastą z latarnią.
Ściany zewnętrzne otynkowane, na cokole zwieńczone bogato profilowanym gzymsem koronującym. Fasada zwrócona na zachód,
ujęta w narożach wieżami, jednoosiowa zwieńczona szczytem.



Nawa główna i prezbiterium


We wnętrzu kościoła i na środku, pomiędzy prezbiterium a nawą główną, znajduje się zamknięty półkoliście portal.
Po bokach ujmują go pary półkolumienek dźwigających profilowany gzyms i płasko obramione czoło łuku z zaakcentowanym kluczem.
Powyżej portalu na je szerokości znajduje się gzyms, a ponad nim okulus. Przebiegający przez fasadę gzyms główny wydziela jej trójstrefowy szczyt. Strefy szczytu rozdzielają gzymsy pośrednie. Dolna strefa szczytu gładka, w środkowej części pojawiają się pionowe akcenty w postaci lizen, pomiędzy którymi znajdują się dwie prostokątne blendy zwieńczone półkoliście. Górna strefa ze spływami po bokach zwieńczona jest gzymsem, na którym opiera się półkolisty fronton.
Ściany nawy i prezbiterium rozczłonkowane pilastrami, pomiędzy którymi znajdują się wysokie półkoliste okna
ujęte obramieniami uszakowymi. Ściany kaplicy rozczłonkowane pilastrami.
Wieże kościoła ośmioboczne z lizenami na narożach, zwieńczone profilowanym gzymsem.

Ołtarz główny Św. Trójcy

Ołtarz główny stanowi naturalną dominantę we wnętrzu kościoła. Dodaje powagi i nastroju religijnego.
Posiada dwuczęściową nastawę rozdzieloną belkowaniem przełomu. Każda część wspiera się na dwóch korynckich kolumnach posiadających bogato rzeźbione kapitele.
Elementami zdobniczymi są złocenia, kwiatony, skrzydełka boczne, dekoracja belkowania i rzeźby figuralne, posiadające charakterystyczne loki i jedną nogę lekko wysuniętą z mocno uwydatnionym kolanem. Całość posiada poważne kształty przykuwające wzrok widza.
W ołtarzu umieszczono obraz św. Trójcy, którego pochodzenie, czas powstania i pracownię trudno określić bez specjalistycznych badań.
W szczycie tego ołtarza znajduje się obraz św. Rocha, pędzla Józefa Buchbindera.
W kościele znajdują się dwa ołtarze boczne, które posiadają nastawy jednoczęściowe.





Ołtarz św. Franciszka

Po prawej stronie znajduje się ołtarz z obrazem św. Franciszka pędzla Józefa Buchbindera z roku 1900.



Ołtarz Matki Bożej Pompejańskiej




Nawa Aniołów Stróżów






Odnowiona Droga krzyżowa

Figuralna droga krzyżowa wykonana została w latach 1969-1970 przez artystki p. Pohl i p.Pawłowską
wg szkoły malarstwa Jerzego Nowosielskiego.


Chór


Wejście główne

Nasz Kościół przed renowacją


Nawa główna i prezbiterium

nawa główna dawne prezbiterium nawa główna

Ołtarz główny Św. Trójcy

Ołtarz św. Józefa, robotnika

ołtarz św.Józefa,robotnika

W lewej części znajdował się ołtarz p.w. MB Nieustającej Pomocy, który uległ zniszczeniu w czasie pożaru w 1958 r.
Obecnie na jego miejscu jest obraz św. Józefa-robotnika, pędzla Izabeli Pawłowskiej z Warszawy, namalowany na desce.

Ołtarz św. Franciszka

ołtarz św. Franciszka

Ołtarz Aniołów Stróżów

Znajdował się w bocznej kaplicy pod tym samym wezwaniem.
Obecnie nie istnieje i wymaga całkowitej odbudowy.

Ambona

Ambona drewniana o korpusie wielobocznym z baldachimem i wybrzuszeniem u dołu.
Utrzymana w stylu ołtarzy. Stopnie opierają się na posadzce.
Obecnie nie istnieje i wymaga całkowitej odbudowy.

Organy

Powszechne w XVII w. organy bez pedału o kilku rejestrach i o piszczałkach wargowych. Mają osiem głosów.
Wykonane były prawdopodobnie w wytwórni organów w opactwie Cystersów z Wąchocka.
Obecnie nie istnieją i wymagają całkowitej odbudowy.


Galeria Jerzego Staszałka

Przeszłość nas wszystkich jest zapisana w murach tej świątyni, która dziś wymaga generalnego remontu.
Odnowa świątyni którą wznosili nasi dziadowie i pradziadowie to znak wpisania się w chrześcijańskie dzieje tej społeczności.

Ufamy, że w sercu każdego z nas jest wpisana troska o Dom Boży, szacunek dla miejsc kultu religijnego oraz troska o zabytki sztuki sakralnej.
Obecnie parafia liczy tylko 2500 mieszkańców i sami nie udźwigniemy tego obowiązku.
Dlatego prosimy wszystkich mieszkańców, rodaków i ludzi dobrej woli o materialną i finansową pomoc w odbudowie tej pięknej, ale mocno zniszczonej świątyni.
Parafia Św. Trójcy w Skarżysku Kościelnym stara się o wsparcie finansowe na renowację świątyni z wszelkich możliwych źródeł; jednak bez wkładu własnego, który jest koniecznym warunkiem uzyskania dotacji, nie ma możliwości pozyskania dofinansowania.
Zwracamy się do ludzi dobrej woli, którym leży na sercu troska o najcenniejsze dobro naszego regionu, aby w miarę swych możliwości dopomogli w realizacji zamierzeń odnowy świątyni.
Podajemy numer specjalnego konta, na które można dokonać dobrowolnych wpłat.
Konto:
Parafia Rzymsko-Katolicka Św.Trójcy w Skarżysku-Kościelnym
Bank Spółdzielczy w Wąchocku
65 8523 0004 0013 4343 2000 0001