Dobry Pasterz, tytuł Jezusa Chrystusa, odwołujący się do obrazów króla bądź Boga jako pasterzy ludu w Starym Testamencie, do przypowieści Jezusowych i do określenia Jezusa jako pasterza w Nowym Testamencie.

Motyw Dobrego Pasterza jest obecny w starożytności w liturgii chrześcijańskiej; pod wezwaniem Dobrego Pasterza powstały w czasach nowożytnych liczne bractwa i zgromadzenia zakonne.

W ikonografii Dobry Pasterz jest motywem charakterystycznym głównie dla sztuki wczesnochrześcijańskiej. Jezus jest przedstawiany w postaci młodzieńca - pasterza z owieczką lub pośród trzody. Temat o proweniencji antycznej, występował zarówno w sztuce funeralnej (katakumby), jak i w miejscach modlitwy i baptysteriach (rzeźba, mozaiki, malowidła ścienne). W średniowieczu najpierw zanikł, od późnego średniowiecza znów częsty.